wyposażenie do oczka wodnego rośliny wodne pokarmy dla ryb preparaty i lekarstwa i dla ryb lampy uv, filtry, pompy




Strona Główna Oczko wodne - forum
Forum miłośników oczek wodnych.

FAQFAQ  SzukajSzukaj  UżytkownicyUżytkownicy  GrupyGrupy
RejestracjaRejestracja  ZalogujZaloguj  AlbumAlbum

Poprzedni temat «» Następny temat
Jak się ma karaś złoty do karsie złocistego (złota rybka)
Autor Wiadomość
Pawel Woynowski 
Moderator



Pomógł: 48 razy
Dołączył: 28 Sty 2006
Posty: 1436
Skąd: Warszawa
Wysłany: 2006-03-13, 02:40   Jak się ma karaś złoty do karsie złocistego (złota rybka)

Karaś Carassius carassius


Królestwo - zwierzęta Animalia
Typ - strunowce Chordata
Podtyp - kręgowce Verterbrata[/fade]
Gromada - ryby kostne Osteichtyes
Jednostka - promieniopłetwe Actinopterygii
Podgromada - kostnoszkieletowe Teleostei
Nadrząd - Ostariophysi
Rząd - karpiokształtne Cypriniformes
Rodzina -karpiowate Cyprininae
Rodzaj - karasie Carassius
Gatunek - karaś pospolity Carassius carassius,
forma karłowata - Carassius carassius morpha humilis
forma silnie wygrzbiecona - Carassius carassius morpha vovki
Gatunek - karaś chiński, k. złoty- Carassius auratus
Podgatunek - karaś srebrzysty Carassius auratus gibelio
Podgatunek - karaś złocisty Carassius auratus auratus
forma - welon (Ryukin), kometa (Comet), lwia główka (Ranchu), niebowid (Chotengan).



Większość z nas hoduje w swoich oczkach karasie złociste (złote rybki) Carassius auratus auratus będąc przekonanym że formy niewybarwione mogą być ewentualnie wpuszczane do naszych wód naturalnych. Otóż nie, to nie jest odmiana karasia żyjącego w naszych wodach. To ryba wyselekcjonowana w okresie 1000 lat.

Poniżej podaję charakterystyki: karasia pospolitego Carassius carassius, karasia chińskiego, (k. złotego) Carassius auratus, karasia srebrzystego Carassius auratus gibelio oraz karasia złocistego (złota rybka,karaś ozdobny ) Carassius auratus auratus

Karaś pospolity Carassius carassius



Budowa zewnętrzna:
Ciało wygrzbiecone, krępe, bocznie ścieśnione. Brak wąsów. Łuski duże, 31-55 wzdłuż linii bocznej. Płetwa grzbietowa wysoka z 17-25 promieniami. Jej górna krawędź jest wypukła. Pierwszy promień miękki, giętki, na tylnej krawędzi lekko piłkowany. W płetwie odbytowej 8-11 promieni. Płetwa ogonowa lekko wcięta. Zęby gardłowe jednorzędowe, 4-4. Na pierwszym łuku skrzelowym 23-33 wyrostki filtracyjne. Grzbiet brązowawy z zielonym połyskiem. Boki jaśniejsze, żółtawobrązowe. Strona brzuszna od żółtawej do brudnobiałej. Na trzonie ogona ciemna plama. Długość 20 do 35 cm. maksymalnie 50 cm.

Występowanie:
Od Anglii po wschodnią Rosję, zazwyczaj w płytkich, zarośniętych roślinnością wodną małych zbiornikach i jeziorach. Z powodzeniem wsiedlony w wielu miejscach, np.: w Hiszpanii.

Tryb życia:
Bardzo plastyczna ryba karpiowata, wytrzymująca silne zanieczyszczenia wody oraz wysokie deficyty tlenu. Okres zimowy spędza zagrzebana w mule, zapadając w swoistą śpiączkę zimową. Również zagrzebuje się w nim, gdy zamieszkiwany przez nią zbiornik wodny zaczyna wysychać. Tarło w maju i czerwcu. Gotowe do rozrodu ryby gromadzą się w płytkich, obficie porośniętych podwodną roślinnością miejscach; Kleista ikra o średnicy 1-1,5 mm (150 000-30 0000) przyczepia się do roślin. Okres inkubacji trwa 3-7 dni. Dojrzałość płciową ryby uzyskują przy długości 8-15 cm w 3-4 roku życia.

Odżywianie:
Rośliny wodne i małe zwierzęta denne (zwłaszcza larwy ochotkowatych i jętek).

Uwagi:
Karaś potrafi wytrzymać ekstremalnie niekorzystne warunki środowiskowe, jednak wówczas przybiera tzw. formę głodową tzw. karłowatą, (morpha humilis) często spotykaną w ubogich, dystrogficznych, leśnych zbiornikach" dorastającą tylko do 13 cm długości.
Natomiast w środowisku korzystnym i bogatym w składniki pokarmowe przybiera formę bardziej wygrzbieconą (morpha vovki),

Carassius carassius


Carassius carassius morpha humilis


Carassius carassius morpha vovki




Karaś chiński, k. złoty Carassius auratus


Budowa zewnętrzna:
Ciało ma krępe, mniej lub bardziej silnie wygrzbiecone boczne spłaszczone. Wąsików brak. Duże łuski, 28 – 32 wzdłuż linii bocznej. Płetwa grzbietowa wysoka, o prostej lub zaokrąglonej górnej krawędzi, Jej najdłuższy promień jest gruby, głęboko piłkowany. Tylna krawędź płetwy ogonowej wcięta. Zęby gardłowe jednoszeregowe. Grzbiet jasny, brązowawy, boki i brzuch żółtawe, o srebrzystym połysku. Otrzewna czarna.

Długość: 15-35 maksymalnie 45 cm.

Występowanie.
Pierwotnie tylko wschodnia Azja (dorzecze Amuru), obecnie znaczna część Eurazji (wsiedlony)

Środowisko życia.
Stojące i powoli płynące, obficie zarośnięte wody o miękkim, mulistym dnie.

Tryb życia:
Karaś chiński często występuje wspólnie z karasiem, do którego nie tylko podobny jest z wyglądu, ale również pod względem pobieranego pokarmu i odporności na niekorzystne warunki środowiskowe, Rośnie szybciej od karasia, dzięki czemu, zwłaszcza we wschodniej europie, jest hodowany w stawach.

Rozród:
Tarło w maju i czerwcu. Samica składa 160 000 – 380 000 jaj wśród gęstej roślinności na płyciźnie (z uwagi na znikomy udział samców w populacji europejskiej, jaja rozwijają się dzieworodnie, ale rozwój musi być zainicjowany spermą samca karpia lub karasia).

Pokarm:
Niewielkie bezkręgowce, rośliny wodne.

Uwagi.
Oprócz przedstawionego tu karasia chińskiego istnieją jeszcze dwa podgatunki, karaś srebrzysty Carassius auratus gibelio oraz karaś złocisty Carassius auratus auratus.

Karaś srebrzysty Carassius auratus gibelio


Budowa zewnętrzna:
Ciało umiarkowanie wyciągnięte, bocznie ścieśnione. Brak wąsów. Łuski duże, 28-32 wzdłuż linii bocznej. Płetwa grzbietowa wysoka, z 17-25 promieniami, jej krawędź jest prosta lub lekko wypukła. W płetwie odbytowej 8-11 promieni, płetwa ogonowa wcięta. Zęby gardłowe jednorzędowe. 4-4. Na pierwszym łuku skrzelowym 35-48 wyrostków filtracyjnych. Grzbiet jasny, brązowawy. Boki i brzuch żółtawe, srebrzyście lśniące. Otrzewna jamy ciała czarna. Długość 15-35 cm, maksymalnie 45 cm.

Występowanie:
Stojące i wolno płynące wody o miękkim podłożu, gęsto porośniętym roślinnością. We wschodniej Azji od basenu Amuru po Syberię. Obecnie sztucznie wprowadzony do wielu wód europejskich.

Tryb życia:
Karaś srebrzysty często występuje razem z karasiem pospolitym Carassius carassius, gdyż nie tylko jest do niego podobny z wyglądu i ma takie same wymagania pokarmowe, lecz również - tak jak on jest odporny na niekorzystne warunki środowiska. Rośnie szybciej od karasia, dlatego - zwłaszcza w Europie Wschodniej - hodowany jest jako ryba stawowa. Tarło w maju i czerwcu. Ikra (160000-380000) składana jest w płytkiej wodzie, wśród gęstej podwodnej roślinności. Okres inkubacji ikry trwa 5-7 dni. Dojrzałość płciową gatunek ten uzyskuje w 3-4 roku życia (przy długości 15-20 cm).

Odżywianie:
Małe zwierzęta denne, zooplankton i rośliny wodne

Karaś złocisty, (złota rybka) Carassius auratus auratus


Budowa zewnętrzna:
Złota rybka Carassius auratus auratus z wyglądu jest bardzo podobna do karasia srebrzystego Carassius auratus gibelio. Ma jednak większe łuski (26-28 wzdłuż linii bocznej). Pochodzi ze wschodniej Azji. Hodowana w akwariach i oczkach wodnych.

Tryb życia:
Złote rybki to typowe ryby słodkowodne. Wymagają wody o temperaturze 5-25°C. 1m³ wody wystarcza tylko dla 3 dojrzałych osobników o długości ciała ok. 15 cm. Rozpoczyna tarło w temp 20-22°C (maj - czerwiec)"...

Ciekawostka:
Hodowla Karasia złocistego ma wyjątkowo długą historię, rozpoczęła się bowiem już ponad 1000 lat temu w Chinach (nie jest to całkiem pewne, jako że inne źródła podają okres 3000 lat). Chińczycy wybierali do dalszej hodowli te osobniki karasia srebrzystego które najbardziej złotawo opalizowały. Oni i później japończycy starali się z pierwotnie podługowatych ryb uzyskać coraz to wdzięczniejsze formy. Ich nazwy oddają właściwie ich cechy : welon (Ryukin), kometa (Comet), lwia główka (Ranchu) czy niebowid (Chotengan).
Przed blisko 200 laty także europejscy miłośnicy zaczęli z zapałem hodować "złote rybki". Pierwszym europejczykiem, który zobaczył złote rybki, był Marco Polo, który w XIII wieku odwiedził Państwo Środka. Wspomina o cudownych rybach pływających w sadzawkach ogrodowych arystokracji Chińskiej.
Dopiero w XVII wieku portugalskim i angielskim żeglarzom udało się przewieść złote rybki z Chin do Wielkiej Brytanii. Inne kraje europejskie musiały na nie czekać jeszcze kilkadziesiąt lat. Dopiero około 1750 roku doszło do epizodu, który wszedł do historii "złotych rybek". W Wersalu metresa Ludwika XV madamme de Pompadour otrzymała kosztowny dar od Kompanii Wschodniej w postaci szklanego pojemnika ze "złotą rybką". Od tej chwili w Europie jej hodowla stawała się coraz bardziej popularna,. Jeszcze dzisiaj miłośnicy "złotych rybek" trzymają je w zbiornikach w postaci szklanej kuli. w których zbyt mała powierzchnia w stosunku do objętości nie zapewnia właściwej wymiany gazowej.

Myślę, że teraz ten temat mamy, jak to się mówi, z głowy.

Zwracam się z apelem w sprawie nie wypuszczania niechcianych przez nas ryb do wód naturalnych. Nie dlatego, że jest taki zakaz, słuszny zresztą, ale dlatego, że te ryby tam długo nie pożyją, nie mają wyrobionych zachowań obronnych, których nie nauczyły się pod troskliwym okiem opiekuna, w idealnych i bezpiecznych warunkach oczka wodnego czy stawiku.




Materiały źrdłowe:
"Leksykon zwierząt-Ryby", praca zbiorowa, Bertelsmann Media Sp. Z o.o.
"Wielki atlas ryb", Stanisław Frank, Wydawnictwo Rolnicze i Leśne.
Grafiki:

http://www.ntsk.ru/,
http://www.hiki.at/,
http://www.prfri.ac.cn/
_________________
Pozdrawiam, Paweł Woynowski
 
 
Advertisement
..:: Sponsor ::..




Pomógł: 8 razy
Dołączył: 25.01.2007
Posty: 4134
Skąd: USA





Wyświetl posty z ostatnich:   
Odpowiedz do tematu
Nie możesz pisać nowych tematów
Nie możesz odpowiadać w tematach
Nie możesz zmieniać swoich postów
Nie możesz usuwać swoich postów
Nie możesz głosować w ankietach
Nie możesz załączać plików na tym forum
Możesz ściągać załączniki na tym forum
Dodaj temat do Ulubionych
Wersja do druku

Skocz do:  

Powered by phpBB modified by Przemo © 2003 phpBB Group

oczko wodne - poradnik praktyczny