Kto jest na czacie |
Na czacie jest 0 użytkowników [
Zaloguj się by wejść na czat ] |
Witamy Gość |
Obecny czas to 2024-07-27, 08:46 |
Kto jest na Forum |
Przez ostatnie 24 godziny byli na forum: 2 Zarejestrowanych, 0 Ukrytych i 514 Gości |
Z zarejestrowanych: JESIOTROWATY, pw
|
Użytkowników w ostatniej godzinie:514 |
[ Kto jest na Forum ] |
Na Forum jest 153 użytkowników :: 0 Zarejestrowanych, 0 Ukrytych i 153 Gości Zarejestrowani Użytkownicy: Brak Najwięcej użytkowników 555 było obecnych 2024-04-29, 11:49 |
|
|
Portal miłośników oczek wodnych |
Masz oczko wodne...tu znajdziesz wszystko. |
Jak się ma karaś złoty do karsie złocistego (złota rybka) |
Autor: Pawel Woynowski @ 2006-03-13, 02:40 |
Karaś Carassius carassius
Królestwo - zwierzęta Animalia
Typ - strunowce Chordata
Podtyp - kręgowce Verterbrata[/fade]
Gromada - ryby kostne Osteichtyes
Jednostka - promieniopłetwe Actinopterygii
Podgromada - kostnoszkieletowe Teleostei
Nadrząd - Ostariophysi
Rząd - karpiokształtne Cypriniformes
Rodzina -karpiowate Cyprininae
Rodzaj - karasie Carassius
Gatunek - karaś pospolity Carassius carassius,
forma karłowata - Carassius carassius morpha humilis
forma silnie wygrzbiecona - Carassius carassius morpha vovki
Gatunek - karaś chiński, k. złoty- Carassius auratus
Podgatunek - karaś srebrzysty Carassius auratus gibelio
Podgatunek - karaś złocisty Carassius auratus auratus
forma - welon (Ryukin), kometa (Comet), lwia główka (Ranchu), niebowid (Chotengan).
Większość z nas hoduje w swoich oczkach karasie złociste (złote rybki) Carassius auratus auratus będąc przekonanym że formy niewybarwione mogą być ewentualnie wpuszczane do naszych wód naturalnych. Otóż nie, to nie jest odmiana karasia żyjącego w naszych wodach. To ryba wyselekcjonowana w okresie 1000 lat.
Poniżej podaję charakterystyki: karasia pospolitego Carassius carassius, karasia chińskiego, (k. złotego) Carassius auratus, karasia srebrzystego Carassius auratus gibelio oraz karasia złocistego (złota rybka,karaś ozdobny ) Carassius auratus auratus
Karaś pospolity Carassius carassius
![](http://www.intermediary.met.pl/foto/ryby/karas_zloty.jpg)
Budowa zewnętrzna:
Ciało wygrzbiecone, krępe, bocznie ścieśnione. Brak wąsów. Łuski duże, 31-55 wzdłuż linii bocznej. Płetwa grzbietowa wysoka z 17-25 promieniami. Jej górna krawędź jest wypukła. Pierwszy promień miękki, giętki, na tylnej krawędzi lekko piłkowany. W płetwie odbytowej 8-11 promieni. Płetwa ogonowa lekko wcięta. Zęby gardłowe jednorzędowe, 4-4. Na pierwszym łuku skrzelowym 23-33 wyrostki filtracyjne. Grzbiet brązowawy z zielonym połyskiem. Boki jaśniejsze, żółtawobrązowe. Strona brzuszna od żółtawej do brudnobiałej. Na trzonie ogona ciemna plama. Długość 20 do 35 cm. maksymalnie 50 cm.
Występowanie:
Od Anglii po wschodnią Rosję, zazwyczaj w płytkich, zarośniętych roślinnością wodną małych zbiornikach i jeziorach. Z powodzeniem wsiedlony w wielu miejscach, np.: w Hiszpanii.
Tryb życia:
Bardzo plastyczna ryba karpiowata, wytrzymująca silne zanieczyszczenia wody oraz wysokie deficyty tlenu. Okres zimowy spędza zagrzebana w mule, zapadając w swoistą śpiączkę zimową. Również zagrzebuje się w nim, gdy zamieszkiwany przez nią zbiornik wodny zaczyna wysychać. Tarło w maju i czerwcu. Gotowe do rozrodu ryby gromadzą się w płytkich, obficie porośniętych podwodną roślinnością miejscach; Kleista ikra o średnicy 1-1,5 mm (150 000-30 0000) przyczepia się do roślin. Okres inkubacji trwa 3-7 dni. Dojrzałość płciową ryby uzyskują przy długości 8-15 cm w 3-4 roku życia.
Odżywianie:
Rośliny wodne i małe zwierzęta denne (zwłaszcza larwy ochotkowatych i jętek).
Uwagi:
Karaś potrafi wytrzymać ekstremalnie niekorzystne warunki środowiskowe, jednak wówczas przybiera tzw. formę głodową tzw. karłowatą, (morpha humilis) często spotykaną w ubogich, dystrogficznych, leśnych zbiornikach" dorastającą tylko do 13 cm długości.
Natomiast w środowisku korzystnym i bogatym w składniki pokarmowe przybiera formę bardziej wygrzbieconą (morpha vovki),
Carassius carassius
![](http://www.intermediary.met.pl/foto/ryby/carrasius_carrasius_L.jpg)
Carassius carassius morpha humilis
![](http://www.intermediary.met.pl/foto/ryby/carrasius_carrasius_morpha_humilis_L.jpg)
Carassius carassius morpha vovki
![](http://www.intermediary.met.pl/foto/ryby/carrasius_carrasius_morpha_vovki_L.jpg)
Karaś chiński, k. złoty Carassius auratus
![](http://www.intermediary.met.pl/foto/ryby/carassio.jpg)
Budowa zewnętrzna:
Ciało ma krępe, mniej lub bardziej silnie wygrzbiecone boczne spłaszczone. Wąsików brak. Duże łuski, 28 – 32 wzdłuż linii bocznej. Płetwa grzbietowa wysoka, o prostej lub zaokrąglonej górnej krawędzi, Jej najdłuższy promień jest gruby, głęboko piłkowany. Tylna krawędź płetwy ogonowej wcięta. Zęby gardłowe jednoszeregowe. Grzbiet jasny, brązowawy, boki i brzuch żółtawe, o srebrzystym połysku. Otrzewna czarna.
Długość: 15-35 maksymalnie 45 cm.
Występowanie.
Pierwotnie tylko wschodnia Azja (dorzecze Amuru), obecnie znaczna część Eurazji (wsiedlony)
Środowisko życia.
Stojące i powoli płynące, obficie zarośnięte wody o miękkim, mulistym dnie.
Tryb życia:
Karaś chiński często występuje wspólnie z karasiem, do którego nie tylko podobny jest z wyglądu, ale również pod względem pobieranego pokarmu i odporności na niekorzystne warunki środowiskowe, Rośnie szybciej od karasia, dzięki czemu, zwłaszcza we wschodniej europie, jest hodowany w stawach.
Rozród:
Tarło w maju i czerwcu. Samica składa 160 000 – 380 000 jaj wśród gęstej roślinności na płyciźnie (z uwagi na znikomy udział samców w populacji europejskiej, jaja rozwijają się dzieworodnie, ale rozwój musi być zainicjowany spermą samca karpia lub karasia).
Pokarm:
Niewielkie bezkręgowce, rośliny wodne.
Uwagi.
Oprócz przedstawionego tu karasia chińskiego istnieją jeszcze dwa podgatunki, karaś srebrzysty Carassius auratus gibelio oraz karaś złocisty Carassius auratus auratus.
Karaś srebrzysty Carassius auratus gibelio
![](http://www.intermediary.met.pl/foto/ryby/karas_srebrny.jpg)
Budowa zewnętrzna:
Ciało umiarkowanie wyciągnięte, bocznie ścieśnione. Brak wąsów. Łuski duże, 28-32 wzdłuż linii bocznej. Płetwa grzbietowa wysoka, z 17-25 promieniami, jej krawędź jest prosta lub lekko wypukła. W płetwie odbytowej 8-11 promieni, płetwa ogonowa wcięta. Zęby gardłowe jednorzędowe. 4-4. Na pierwszym łuku skrzelowym 35-48 wyrostków filtracyjnych. Grzbiet jasny, brązowawy. Boki i brzuch żółtawe, srebrzyście lśniące. Otrzewna jamy ciała czarna. Długość 15-35 cm, maksymalnie 45 cm.
Występowanie:
Stojące i wolno płynące wody o miękkim podłożu, gęsto porośniętym roślinnością. We wschodniej Azji od basenu Amuru po Syberię. Obecnie sztucznie wprowadzony do wielu wód europejskich.
Tryb życia:
Karaś srebrzysty często występuje razem z karasiem pospolitym Carassius carassius, gdyż nie tylko jest do niego podobny z wyglądu i ma takie same wymagania pokarmowe, lecz również - tak jak on jest odporny na niekorzystne warunki środowiska. Rośnie szybciej od karasia, dlatego - zwłaszcza w Europie Wschodniej - hodowany jest jako ryba stawowa. Tarło w maju i czerwcu. Ikra (160000-380000) składana jest w płytkiej wodzie, wśród gęstej podwodnej roślinności. Okres inkubacji ikry trwa 5-7 dni. Dojrzałość płciową gatunek ten uzyskuje w 3-4 roku życia (przy długości 15-20 cm).
Odżywianie:
Małe zwierzęta denne, zooplankton i rośliny wodne
Karaś złocisty, (złota rybka) Carassius auratus auratus
![](http://www.intermediary.met.pl/foto/ryby/hongji2.jpg)
Budowa zewnętrzna:
Złota rybka Carassius auratus auratus z wyglądu jest bardzo podobna do karasia srebrzystego Carassius auratus gibelio. Ma jednak większe łuski (26-28 wzdłuż linii bocznej). Pochodzi ze wschodniej Azji. Hodowana w akwariach i oczkach wodnych.
Tryb życia:
Złote rybki to typowe ryby słodkowodne. Wymagają wody o temperaturze 5-25°C. 1m³ wody wystarcza tylko dla 3 dojrzałych osobników o długości ciała ok. 15 cm. Rozpoczyna tarło w temp 20-22°C (maj - czerwiec)"...
Ciekawostka:
Hodowla Karasia złocistego ma wyjątkowo długą historię, rozpoczęła się bowiem już ponad 1000 lat temu w Chinach (nie jest to całkiem pewne, jako że inne źródła podają okres 3000 lat). Chińczycy wybierali do dalszej hodowli te osobniki karasia srebrzystego które najbardziej złotawo opalizowały. Oni i później japończycy starali się z pierwotnie podługowatych ryb uzyskać coraz to wdzięczniejsze formy. Ich nazwy oddają właściwie ich cechy : welon (Ryukin), kometa (Comet), lwia główka (Ranchu) czy niebowid (Chotengan).
Przed blisko 200 laty także europejscy miłośnicy zaczęli z zapałem hodować "złote rybki". Pierwszym europejczykiem, który zobaczył złote rybki, był Marco Polo, który w XIII wieku odwiedził Państwo Środka. Wspomina o cudownych rybach pływających w sadzawkach ogrodowych arystokracji Chińskiej.
Dopiero w XVII wieku portugalskim i angielskim żeglarzom udało się przewieść złote rybki z Chin do Wielkiej Brytanii. Inne kraje europejskie musiały na nie czekać jeszcze kilkadziesiąt lat. Dopiero około 1750 roku doszło do epizodu, który wszedł do historii "złotych rybek". W Wersalu metresa Ludwika XV madamme de Pompadour otrzymała kosztowny dar od Kompanii Wschodniej w postaci szklanego pojemnika ze "złotą rybką". Od tej chwili w Europie jej hodowla stawała się coraz bardziej popularna,. Jeszcze dzisiaj miłośnicy "złotych rybek" trzymają je w zbiornikach w postaci szklanej kuli. w których zbyt mała powierzchnia w stosunku do objętości nie zapewnia właściwej wymiany gazowej.
Myślę, że teraz ten temat mamy, jak to się mówi, z głowy.
Materiały źrdłowe:
"Leksykon zwierząt-Ryby", praca zbiorowa, Bertelsmann Media Sp. Z o.o.
"Wielki atlas ryb", Stanisław Frank, Wydawnictwo Rolnicze i Leśne.
Grafiki:
http://www.ntsk.ru/,
http://www.hiki.at/,
http://www.prfri.ac.cn/
|
Komentarze: 0 :: Zobacz komentarze (Dodaj swój komentarz) |
|
|
Statystyki |
Nasi użytkownicy napisali 148251 postów, 4255 tematów
|
Mamy 7720 zarejestrowanych użytkowników
|
Ostatnio zarejestrowana osoba: jzjzhz11
|
|
|